Mijn blog ‘Regie in het retailtheater’ van 31 mei vorig jaar is nog heel actueel. Ik pleitte toen voor één regisseur in het retailtheater. Recent kwam ik weer enkele voorbeelden tegen die laten zien dat het de hoogste tijd is dat gehoor wordt gegeven aan mijn oproep. Veel provincies en gemeenten maken er naar mijn mening een zooitje van.
Almelo
De Stichting Stadion Almelo hield in de gemeenteraad van Almelo een vlammend betoog voor een bestemmingsverruiming rond het stadion om zo 26.000 m² nieuwe winkels mogelijk te maken. Anders geen stadion, zo was de boodschap.
Wethouder van Marle verkondigde dat ‘van ambtelijke zijde van de provincie Overijssel is vernomen dat zeer kritisch wordt gekeken naar het wijzigen van het bestemmingsplan voor een nieuw stadion. Aanleiding daarvoor is de voorgenomen vernieuwing van de binnenstad, waarbij de provincie Overijssel als co-financier optreedt en de provincie geen extra risico’s ten aanzien van deze financiering duldt.’ Oftewel “Dat gaat de provincie nooit goedvinden, want de provincie heeft zelf ook geld heeft geïnvesteerd in de binnenstad.”
Niks retailregie van de provincie dus, niks detailhandelsbeleid. Het gaat om de directe eigen belangen, de eigen investeringen dus. Een dubbelrol van de overheid, die we helaas wel vaker tegenkomen. Dat er geen enkele behoefte is aan nieuwe winkels in Almelo speelt kennelijk geen rol in Overijssel. Misschien ten overvloede: in Almelo is de leegstand in het centrum (al jaren) hoog en op dit moment 18%. En daarmee het drievoudige van het landelijk gemiddelde.
Noord-Brabant
In 2004 is de nieuwe Wet op de Ruimtelijke Ordening van kracht geworden. Detailhandelsbeleid werd daarin in verregaande mate gedelegeerd richting provincies en gemeenten. Enkele weken geleden kwam de provincie Noord-Brabant (als een van de eerste provincies, dat dan weer wel) met de ‘Discussienota detailhandel in Noord-Brabant’ op de proppen.
De discussienota moet een eerste aanzet zijn om met gemeenten in gesprek te gaan om tot regionale afstemming te komen. Ik denk dat we hier moeten spreken van een absolute topprestatie. Na 9 jaar komt de provincie met een eerste aanzet om in gesprek te gaan met de gemeenten in Noord-Brabant om regionaal af te stemmen. Net nu het kalf zo ongeveer verdronken is wordt een eerste aanzet tot het dempen van de put opgeleverd.
Ik geef u een paar quotes uit de discussienota ter verdere illustratie van de huidige stand van zaken:
‘Geconstateerd moet echter worden, dat een (regionale) detailhandelsvisie veelal ontbreekt en dat detailhandel doorgaans ook geen onderdeel uitmaakt van een algemene structuurvisie.’
‘In de gevallen dat er wel detailhandelsbeleid bestaat – zoals in de meeste grotere gemeenten – vindt de onderbouwing voor winkelgebieden uitsluitend plaats via het bestemmingsplan.’
‘Slechts enkele gemeenten hebben een beleidsnota detailhandel, veel gemeenten hebben geen detailhandelsvisie.’
Deze voorbeelden maken volgens mij duidelijk dat het delegeren van het beleid rondom detailhandel (inmiddels 9 jaar geleden) naar provincies en gemeenten heeft gefaald. Ik vrees ook dat, met overleg alleen, we er niet gaan komen.
In mijn volgende blog zal ik ingaan op hoe het dan volgens mij wél zou moeten. Dan zal ook blijken dat de titel van dit blog niet helemaal gelukkig gekozen is.
