Nederlanders zijn anders dan Belgen. Ook op retailgebied! In een eerder blog ‘Waarom Vlaanderen een voorbeeld is voor Nederland’ belicht Gerard Zandbergen hoezeer het overheidsbeleid de detailhandels- structuur (ruimtelijke ordening) bepaalt. Ik zie het ook terug in terug in de branchering! Een voorbeeld…
Apotheken en Drogisten
In België is van overheidswege geen vrije verkoop van zelfzorgmiddelen, terwijl dit in Nederland juist wel het geval is. In Nederland kun je zelfzorgproducten gewoon bij de drogist en zelfs bij enkele supermarkten kopen. In België is men aangewezen op de apotheek. Dit zien we duidelijk terug in het winkelbeeld. Het drogisterijaanbod per inwoner is bij ons dan ook aanzienlijk groter dan in België (zie grafiek). De Belgen hebben daarentegen twee keer zoveel apotheekmeters dan de Nederlanders.
Je zou verwachten dat het totaal aan aantal meters van drogist + apotheek in Nederland en België vergelijkbaar zou zijn. Maar het totaal in Nederland is 47 m² per 1.000 inwoners, terwijl dit in België slechts 28 m² per 1.000 inwoners is. Het gezondheidsgedeelte bij de Nederlandse drogist is naast lichaams- en haarverzorging, geuren, cosmetica, etc. slechts een beperkt gedeelte van het assortiment zowel op basis van omzet als m2 . Waarom dan toch zo’n groot verschil? Heeft dit te maken met het marktaandeel van supermarkten in de drogisterijartikelen in België of zijn er andere verklaringen?
Heeft u ook een branche waarin de regelgeving tussen Nederland en België verschilt? Laat het me weten, dan kijk ik eens in de database wat dat doet met het winkelbeeld.
