Laatst was ik in een dorp ergens in de Achterhoek om het jaarlijkse rondje te doen om het winkelbestand te controleren, en opeens kon ik niet verder. De weg werd versperd door een rijdende winkel. Een fenomeen wat zo onderhand bijna uitgestorven is in Nederland. Ik betrapte mijzelf erop dat ik dit toch eigenlijk wel bijzonder vond, want anders had ik nooit snel een foto. Thuisgekomen, oen ik mij er toch eens iets meer in gaan verdiepen. Hoe staat het ervoor met de rijdende winkels?
Vroeger was het gewoon dat men langs de deur kwam met handelswaar. Tenminste, daar waar ik opgegroeid ben wel. We hadden de melkboer, de bakker, de groenteman, een kaasboer, een schillenboer, de lompenman en natuurlijk de SRV wagen. Op gezette tijden kwamen ze aan de deur en als je niet thuis was hing het tasje aan de deur met een briefje erin met de bestelling. Afrekenen kwam later wel, want het onderling vertrouwen was groot. Momenteel komt er bijna niemand meer aan de deur bij mij. Eén keer in de twee weken nog een aardappelenboer uit de regio met een zak verse aardappelen. Maar dit doet hij ook alleen maar omdat ik op de route woon van de winkels die hij afgaat. Een vaste wijk heeft hij allang niet meer.
En zo is er een beroepsgroep langzaam uitgestorven. Door de onregelmatige werktijden van de consument, de tweeverdieners, het mobieler worden van de consument en de assortimentsuitbreiding (en prijzenslag) van de supermarkten, is er geen brood meer te verdienen voor een venter langs de deuren. Ik zou trouwens ook niet weten hoe de SRV man de nauwe vol geparkeerde straten door zou moeten komen met zijn wagen. Een duik in de cijfers van de srv wagens benadrukt mijn beeld nog maar eens. Van de 2000 rijdende winkels in de jaren 70 zijn er nu nog maar een kleine 300 over. Je zou zeggen, nog een paar jaar en dan zijn ze helemaal uitgestorven, maar of dat zo is moet nog maar blijken. Tijdens het googelen op internet kwam ik terecht bij een artikel over Van Tol in Bodegraven. Deze is toeleverancier van bijna alle ruim 300 rijdende winkel die er nog over zijn. Onder de formulenaam Springer en Partners hebben ze een netwerk van rijdende winkels in Nederland. Deze formule groeit nu toch weer langzaam. Gaat dit weer een succesformule worden?.
Ik kan me voorstellen dat er weer toekomst is voor de rijdende winkel. De vergrijzing neem steeds meer toe en in veel gebieden waar de vergrijzing toeneemt, neemt het aantal winkels af. Oudere mensen blijven dankzij allerlei moderne technieken en hulpmiddelen steeds langer thuis wonen. Ook al zijn ze niet meer zo mobiel dat ze zelf hun boodschappen gaan halen. Een rijdende winkel kan dan in veel plaatsen de oplossing zijn voor dit probleem, en tevens ook nog deels als sociale ontmoetingsplek gaan dienen. Met een goede kwaliteit en de nodige service hoopt deze formule de daling van het aantal rijdende winkels om te keren naar een gestage groei. De toekomst zal uitwijzen of ik vaker stil kom te staan achter een rijdende winkel…
