Locatus had afgelopen vrijdag het jaarlijkse bedrijfsuitje. Nadat we eerst op het verkeerde been waren gezet – met koffie en gebak – moesten we aan het werk. Niets segway- of solextochtje. De schermklevers van kantoormochten onder supervisie van de veldwerkers een dorpskern controleren. In groepjes van drie gingen we aan de slag.
Ons groepje vertrok naar Geffen. Op de handcomputer zagen we dat we 50 verkooppunten moesten nalopen. Zo gepiept zou je denken, maar dat viel tegen.
Het begon al bij het eerste verkooppunt. Wij hadden al een vinkje gezet. Die winkel zat er nog. Naam klopt, oppervlakte klopt. Klaar.
“Uh uh !!!”
We werden op onze vingers getikt door onze collega van de buitendienst.
“Jullie vergeten nog iets. Zie je daar het logo van PostNL? Dit is een servicepunt, en dat staat nog niet in het systeem. Dat moet je toevoegen.”
Het tweede verkooppunt stond op leegstand. Maar blijkbaar heeft men ondertussen de bestemming van het pand aangepast. Op het Te huur / Te koop bord staat dat dit kantoorruimte gaat worden. Aanpassen dus, want dan behoort het niet meer tot de winkelleegstand.
We vinken een paar winkels die ongewijzigd zijn gebleven af en lopen tegen het volgende discussiepunt aan. Een assurantiekantoor aan huis. Met een groot bord erbij dat deze zich richt op de zakelijke markt. Niet consumentgericht, dus deze verwijderen we ook uit de database.
We lopen weer verder.
De rolluiken van ‘t Snuffeltje zijn dicht. Op een vrijdag. Zou men op vakantie zijn? Of zou de winkel structureel gesloten zijn. Het Te Huur bord op de eerste etage kan ook voor de bovenliggende woning zijn. Ik loop de tegenoverliggende fietsenwinkel in en vraag hoe het zit. ‘t Snuffeltje is er inderdaad mee gestopt. We voegen het pand toe aan de branche Leegstand.
En zo ging het door. We kwamen vijf nieuwe winkels tegen, die er vorig jaar nog niet zaten. Nu mochten we ook met de Afstandsmeter spelen. Via een laserstraal kun je heel nauwkeurig de oppervlakte bepalen.
Het viel niet mee voor onze collega uit de buitendienst om los te laten. Zijn reputatie staat hier op het spel, dus het moet wel goed en secuur gebeuren. Hij hield ons als een havik in de gaten.
En omdat we het niet kunnen laten, toch nog even wat analysewerk achteraf. Want naar mijn idee heeft dit dorp niet direct de gemiddelde branchering. Op 50 verkooppunten twee grote meubelzaken, twee fietswinkels, drie bloemenzaken. En dat op ca 4.500 inwoners.
Wat zegt onze database?
In onderstaande grafiek vergelijken we het aantal verkooppunten per groep van het centrum van Geffen, met het gemiddelde van vergelijkbare winkelgebieden (Kernverzorgend centrum klein, tussen 2500 en 5000 inwoners).
Vandaag zijn de data al weer verwerkt in de database en voor iedereen beschikbaar. Ik was me na zo’n ochtend weer goed bewust van het werk dat verzet wordt om de data up-to-date te houden.
P.S. Even ter geruststelling. Het was niet alleen werken tijdens ons bedrijfsuitje. Na een uitstapje naar het zwembad voor een duikcursus (check, zwembad staat ook in de database) eindigden we bij een toeleverancier van de retail: een champignonkweker. Wij weten nu ook waar de portebello’s van de Jumbo vandaan komen.